Blizny po świerzbie

Świerzb jest chorobą wywoływaną przez świerzbowiec ludzki – gatunek pasożytniczego roztocza. Do zarażenia dochodzi w bezpośrednim kontakcie z chorym. Pasożytnicza działalność świerzbowca ludzkiego powoduje szereg dokuczliwych objawów. Można zaliczyć do nich między innymi wykwity, a więc zaczerwienioną skórę z wysypką. Towarzyszy im dokuczliwy, ciężki do zniesienia świąd, za sprawą którego Pacjenci stale rozdrapują pokryte grudkami partie skóry. W wyniku uporczywych i długotrwałych działań tego typu, mających na celu odczucie chwilowej ulgi, skóra zostaje uszkodzona na tyle trwale, że niekiedy pojawiają się blizny po świerzbie. Oprócz nich niepożądanym następstwem drapania jest również przenoszenie pasożytów w inne miejsca. Te składają bowiem jaja, co doprowadza do rozsiania ognisk chorobowych. Świąd przy świerzbie jest na tyle silny, że nawet mająca pełen obraz negatywnych konsekwencji drapania dorosła osoba zazwyczaj nie jest w stanie powstrzymać się przed wykonywaniem tej czynności.

Blizny po świerzbie – przyczyny

Świerzb to specyficzna, a zarazem bardzo poważna choroba. Traktowana jest jako groźne schorzenie, bowiem w ciele Pacjenta, a właściwie w warstwie rogowej naskórka bytują pasożyty, których samice drążą tak zwane nory świerzbowcowe umożliwiające im swobodne poruszanie się w tych przestrzeniach. Ich wzmożona aktywność, będąca przyczyną uciążliwego swędzenia, następuje pod wpływem ciepła, a więc świąd nasila się szczególnie po kąpieli lub podczas snu, gdy temperatura ciała wzrasta. Często bywa na tyle dokuczliwy, że chory nie jest w stanie powstrzymać się od drapania. Gdy staje się ono jedynym sposobem na chwilową ulgę w cierpieniu, jest na tyle uporczywe, że może doprowadza do przerwania ciągłości skóry. Trwałe uszkodzenie skóry inicjuje naturalne procesy regeneracyjne organizmu, w wyniku których tkanka łączna włóknista powoli zastępuje rany. Blizny po świerzbie powstają zatem dokładnie na takiej samej zasadzie jak po skaleczeniu czy cięciu chirurgicznym. Ich specyfika jest jednak inna ze względu na to, że mogą zajmować znaczne partie ciała.

Blizny po świerzbie – leczenie

Zmienione chorobowo partie skóry wymagają wdrożenia leczenia już od momentu pojawienia się, na długo, zanim uformują się blizny po świerzbie – zwłaszcza jeśli w wyniku uporczywego rozdrapywania swędzących wykwitów rozwinie się stan zapalny. W tym celu należy stosować się do zaleceń lekarza dermatologa i aplikować przepisane przez niego specjalistyczne preparaty. Właściwa pielęgnacja i utrzymywanie wysokiej higieny osobistej (np. częste kąpiele w chłodnej wodzie) mogą bowiem nieco osłabić świąd, a tym samym zmniejszyć ryzyko nieestetycznego zabliźniania. Jeśli jednak przerosty tkanki łącznej włóknistej już się pojawią, Pacjenci borykający się z nieestetycznymi zmianami skórnymi, mogą skorzystać z zabiegów medycyny estetycznej. Procedury uwzględniające jedną lub łączące kilka metod są dobierane indywidualnie przez specjalistów i służą spłyceniu oraz wyrównaniu kolorytu blizn po świerzbie. Uznawane są przez Pacjentów za skuteczne, a zarazem bezbolesne i z tego powodu chętnie wybierane jako wsparcie w staraniach o pozbycie się niechcianych zmian.