Blizny po oparzeniu to następstwo wypadku, który doprowadził do uszkodzenia poszczególnych partii skóry w wyniku działania na ich powierzchnię bardzo wysokiej temperatury. O ile w przypadku oparzeń I stopnia skóra zazwyczaj jest zdolna do niemal pełnej regeneracji, o tyle w przypadku bardziej rozległych oparzeń, podczas których naruszona zostanie skóra właściwa, zazwyczaj pojawiają się blizny po oparzeniu.
Blizny po oparzeniu mogą powstać w wielu okolicznościach. Pacjenci borykają się z nimi po nieumiejętnie przeprowadzonych zabiegach epilacji, podczas których nieadekwatnie dobrana długość fali lasera skierowana na skórę głęboko i trwale naruszyła jej strukturę. Najczęstszą przyczyną, za sprawą której pojawiają się blizny po oparzeniu, jest jednak uszkodzenie tkanki wrzątkiem. Niniejsze zmiany skórne powstają również w wyniku porażenia prądem elektrycznym oraz silnego działania toksycznych substancji chemicznych. Bez względu na przyczynę, oparzenia głęboko i rozlegle niszczą strukturę skóry. Organizm, dążąc do jak najszybszego osiągnięcia równowagi, inicjuje proces naturalnej produkcji kolagenu, z którego włókien składa się tkanka łączna włóknista wypełniająca ubytki w skórze, powstałe na skutek przerwania jej ciągłości. Zazwyczaj proces ten trwa 6-9 miesięcy od momentu oparzenia.
Im silniejsze są indywidualne predyspozycje organizmu Pacjenta do nadprodukcji włókien kolagenu, z którego zbudowana jest tkanka łączna włóknista powstająca w procesie gojenia się ran, tym większe prawdopodobieństwo wykształcenia się nieestetycznych blizn. Nawet dojrzała postać, którą osiągają blizny po oparzeniu, znacznie odróżnia się kolorytem i strukturą od otaczającej ją zdrowej skóry. Blizny po oparzeniu to twarda, często rozległa, ciemnoróżowa lub czerwona tkanka o nieregularnej, wypukłej strukturze. Gdy przerastają, tworząc keloid (bliznowiec), może towarzyszyć im silne swędzenie, pieczenie, uczucie ściągania skóry, a nawet ból. Niedogodnościom fizycznym, z którymi muszą borykać się Pacjenci, często towarzyszy dyskomfort psychiczny spowodowany uznawanym za nieestetyczny wyglądem blizny po oparzeniu.
Kluczową rolę w kwestii formowania się blizn pooparzeniowych, oprócz czynnika indywidualnego, odgrywa pielęgnacja uszkodzonej skóry. Już od momentu naruszenia jej warstwy należy bowiem wdrożyć odpowiednią pielęgnację. Zazwyczaj lekarze zalecają Pacjentom stosowanie specjalistycznych kremów lub maści w celu wyrównania kolorytu oraz uelastycznienia tkanki. Nawet jeśli leczenie blizny po oparzeniu przynosi widoczną poprawę w postaci rozjaśnienia i spłycenia, jej zupełne usunięcie nie jest możliwe.
Gdy efekt leczenia blizny po oparzeniu nie jest zgodny z oczekiwaniami, Pacjenci mogą skorzystać z możliwości jej usunięcia, decydując się na zabiegi wykonywane przez specjalistów medycyny estetycznej, którzy indywidualnie dobierają zabiegi, najczęściej laserowe lub stosują terapię łączoną, stanowiącą połączenia kilku procedur zabiegowych, np. działanie lasera wzmacniane jest mezoterapią igłową. Wsparciem w zdrowym, estetycznym gojeniu będzie także hiperbaria tlenowa oraz naświetlanie światłem LED. Aby dobrać najlepszą terapię należy umówić się na konsultację z dermatologiem w Instytucie Aspazja, jak najszybciej po wystąpieniu oparzenia.