Bliznowce

Bliznowce, zwane także keloidami, to charakterystyczne narośla, pojawiające się niekiedy w miejscu przerwania ciągłości skóry. Do ich wystąpienia dochodzi, gdy fibroblasty – komórki odpowiedzialne za produkcję kolagenu, a tym samym tworzące bliznę namnażają się nazbyt intensywnie. Z tego względu ryzyko wystąpienia keloidu jest znacznie większe u osób przed 30. rokiem życia, bowiem w ich organizmie najintensywniej wytwarzany jest kolagen, warunkujący silne napięcie skóry.

Bliznowce – przyczyny powstawania

Mogą być następstwem różnego rodzaju uszkodzeń, w tym cięcia operacyjnego, silnych zmian trądzikowych, skaleczeń, piercingu, usunięcia pieprzyka czy oparzeń. Rzadziej występują po zadrapaniu, ukąszeniu owada czy zastrzyku, a nawet w wyniku niewidocznych gołym okiem mikrourazów. Ich powstawanie to konsekwencja nieprawidłowego procesu gojenia się skóry, będącego składową indywidualnych predyspozycji oraz czynników zewnętrznych, np. niewłaściwej pielęgnacji rany. Zdecydowanie większy wpływ na fakt pojawienia się bliznowca mają indywidualne uwarunkowania, bowiem jest efektem nadprodukcji kolagenu w procesie gojenia.

Bliznowce – objawy

O powstaniu bliznowca świadczy ciemnoróżowa, gładka oraz dość twarda narośl w miejscu, w którym na około kilka miesięcy przed jej powstaniem doszło do przerwania ciągłości skóry. Bliznowce są łatwo dostrzegalne i wyczuwalne, bowiem narastają na powierzchni skóry w miejscu uszkodzenia. Bliznowce dość często powodują swędzenie, rzadziej ból lub pieczenie. Partie skóry, w których obrębie zlokalizowane są bliznowce, mogą być nieco bardziej wrażliwe na dotyk.

Bliznowiec – leczenie

Starania, mające na celu ograniczenie rozrastania się bliznowca, można i warto podjąć już na etapie jego powstawania. Odpowiednią metodę każdorazowo dobiera specjalista. Proces gojenia się rany pooperacyjnej to moment, w którym ryzyko wystąpienia keloidu jest największe. Z tego względu lekarze zazwyczaj zalecają Pacjentom stosowanie maści lub kremów przeznaczonych do pielęgnacji blizn. W przypadku wczesnych bliznowców często podejmowana jest terapia steroidami, która może polegać na ostrzykiwaniu lub działaniu opatrunków. Stosuje się ją w celu ograniczenia namnażania się fibroblastów, a w efekcie – zniszczenia włókien kolagenowych, których nadmiar powoduje tego typu zgrubienia skórne. Podobne zastosowanie znajdują opatrunki kompresyjne, wiążą się jednak z nieco większym dyskomfortem Pacjenta.

Bliznowce – usuwanie

Operacyjne usuwanie bliznowców traktowane jest jako ostateczność w przypadku, gdy następuje ich szybki i znaczny rozrost, bowiem ryzyko ponownego, a ponadto nasilonego odrastania jest duże. Wielu Pacjentów ceni sobie nowoczesne rozwiązania medycyny estetycznej, których celem jest zmniejszenie widoczności i wypukłości koloidu, a więc możliwie największe upodobnienie narośli do struktury i kolorytu otaczającej ją skóry. W tym celu stosuje się zazwyczaj krioterapię, której celem jest zniszczenie niepożądanej tkanki poprzez kontrolowane działanie bardzo niskiej temperatury. Alternatywę stanowią laserowe procedury zabiegowe, stwarzające możliwość spłycenia oraz rozjaśnienia bliznowca.