Badanie histopatologiczne

Ba­da­nie hi­sto­pa­to­lo­gicz­ne to la­bo­ra­to­ryj­na pro­ce­du­ra, po­le­ga­ją­ca na oce­nie wy­cin­ka ma­te­ria­łu po­bra­ne­go od Pa­cjen­ta pod kątem pre­cy­zyj­nej oceny ewen­tu­al­ne­go pro­ce­su cho­ro­bo­we­go. Oglę­dzi­ny pod mi­kro­sko­pem umoż­li­wia­ją roz­po­zna­nie zmian no­wo­two­ro­wych oraz roz­róż­nie­nie ich ła­god­ne­go cha­rak­te­ru od zło­śli­we­go, a także zdia­gno­zo­wa­nie sta­nów za­pal­nych oraz pro­ce­sów zwy­rod­nie­nio­wych.

Ba­da­nie hi­sto­pa­to­lo­gicz­ne – po­bra­nie ma­te­ria­łu

Na eta­pie dia­gno­stycz­nym wła­ści­we ba­da­nie hi­sto­pa­to­lo­gicz­ne nie­po­ko­ją­cej w ba­da­niu ob­ra­zo­wym zmia­ny po­prze­dza po­bra­nie ma­te­ria­łu – biop­sja. W za­leż­no­ści od cha­rak­te­ru zmia­ny, a przede wszyst­kim jej umiej­sco­wie­nia, do­bie­ra się ade­kwat­ny spo­sób uzy­ska­nia prób­ki. Frag­men­ty zmian w je­li­tach po­bie­ra­ne są pod­czas ko­lo­no­sko­pii, zmia­ny w tar­czy­cy z wy­ko­rzy­sta­niem biop­sji cien­ko­igło­wej, pier­si – gru­bo­igło­wej, na­to­miast frag­men­ty zmian w żo­łąd­ku przy uży­ciu ga­stro­sko­pu. Każda wy­cię­ta ope­ra­cyj­nie zmia­na rów­nież pod­da­wa­na jest ana­li­zom. W przy­pad­ku zmian der­ma­to­lo­gicz­nych (skór­nych) naj­czę­ściej do za­gad­nie­nia pod­cho­dzi się w na­stę­pu­ją­cy spo­sób – usuwa się w ca­ło­ści nie­po­ko­ją­cą zmia­nę wraz z za­cho­wa­niem nie­zbęd­ne­go mar­gi­ne­su, aby mieć pew­ność jej cał­ko­wi­te­go usu­nię­cia, a na­stęp­nie pod­da­je się ją dia­gno­zie la­bo­ra­to­ryj­nej, aby post-​factum usta­lić jej cha­rak­ter i przy­go­to­wać za­le­ce­nia na przy­szłość dla pa­cjen­ta, w przy­pad­ku jej zło­śli­we­go cha­rak­te­ru.

Ba­da­nie hi­sto­pa­to­lo­gicz­ne – oglę­dzi­ny pod mi­kro­sko­pem

Ba­da­nie hi­sto­pa­to­lo­gicz­ne, w żar­go­nie me­dycz­nym po­tocz­nie okre­śla­ne jako hist-​pat, to oglę­dzi­ny pod mi­kro­sko­pem od­po­wied­nio przy­go­to­wa­ne­go i spe­cja­li­stycz­nie utrwa­lo­ne­go pre­pa­ra­tu. Po­bra­ny frag­ment zmia­ny zo­sta­je za­zwy­czaj za­to­pio­ny w blocz­kach pa­ra­fi­no­wych, na­to­miast wy­cię­ta zmia­na naj­czę­ściej po­cię­ta na skraw­ki, a na­stęp­nie wni­kli­wie oglą­da­na pod mi­kro­sko­pem przez spe­cja­li­stę – pa­to­mor­fo­lo­ga. Wynik ana­liz po­zwa­la le­ka­rzo­wi pro­wa­dzą­ce­mu na wdro­że­nie ade­kwat­ne­go do cha­rak­te­ru zmian le­cze­nia.

Ba­da­nie hi­sto­pa­to­lo­gicz­ne ma­ci­cy i płodu

Oglę­dzi­ny pod mi­kro­sko­pem po­zwa­la­ją na do­star­cze­nie cen­nych dla le­ka­rza i Pa­cjen­ta in­for­ma­cji nie tylko w pro­ce­sie dia­gno­zy i le­cze­nia cho­rób no­wo­two­ro­wych, zwy­rod­nie­nio­wych czy to­czą­cych się sta­nów za­pal­nych. Ba­da­nie hi­sto­pa­to­lo­gicz­ne wy­ko­rzy­sty­wa­ne jest także po po­ro­nie­niu i po­le­ga na ana­li­zo­wa­niu ma­te­ria­łu, uzy­ska­ne­go zwy­kle pod­czas ły­żecz­ko­wa­nia ma­ci­cy. Wy­ko­nu­je się je w celu okre­śle­nia przy­czyn po­ro­nie­nia oraz ewen­tu­al­nych zmian za­gra­ża­ją­cych zdro­wiu ko­bie­ty.

Wszel­kie ba­da­nia hi­sto­pa­to­lo­gicz­ne wy­ko­nu­je się zatem w celu uzy­ska­nia istot­nych z me­dycz­ne­go punk­tu wi­dze­nia in­for­ma­cji o sta­nie zdro­wia Pa­cjen­ta, któ­rych nie są w sta­nie do­star­czyć ob­ra­zo­we me­to­dy dia­gno­stycz­ne.