Anagen

Anagen to jedna z trzech – obok katagenu i telogenu – faz wzrostu włosa. Stanowi pierwszy, a zarazem najintensywniejszy etap wzrostu włosa, stąd często nazywana jest również fazą aktywną.

Anagen – specyfika fazy

W tej fazie wzrostu włosa zachodzą intensywne podziały komórkowe w mieszku włosowym, które warunkują wzrost włosa. Czynniki indywidualne, stan zdrowia, umiejscowienie włosów – to zaledwie kilka spośród wielu aspektów, mających bezpośrednie przełożenie na czas trwania anagenu. W cyklu wzrostu włosa niniejsza faza trwa najdłużej w przypadku włosów na głowie, bowiem kilka lat, natomiast na pozostałych partiach ciała od kilku do kilkunastu tygodni.

Po upływie czasu, przypadającego na anagen, a więc wzrostu, włos przechodzi w fazę katagenu – zwaną przejściową, która polega na powolnym wypychaniu go z mieszka w kierunku skóry. Dzieje się tak ze względu na fakt, że procesy podziału komórkowego włosa (a właściwie mieszka włosowego) się zatrzymały, a macierz zanikła. Ostatni etap, telogen, to tak zwany moment spoczynku, w którym w strukturze włosa nie zachodzą już procesy przemiany materii, a cebulka opuszcza mieszek włosowy – samoistnie, pozostawiając pusty mieszek w fazie egzogenu lub za sprawą wypchnięcia przez inny włos w fazie anagenu.

Łysienie anagenowe – znaki specjalne

Niemal 90% włosów znajduje się w fazie anagenu, zatem wypadanie włosów znajdujących się w tej fazie uznawane jest za nienormatywne. Inaczej mówiąc, łysienie anagenowe, to wypadanie włosów znajdujących się w fazie anagenu, a więc stan chorobowy skóry, wywołany konkretnymi czynnikami. Należą do nich najczęściej:

  • chemioterapia,
  • promieniowanie jonizujące,
  • zatrucie metalami ciężkimi,
  • choroby układu dokrewnego,
  • choroby autoimmunologiczne (np. łysienie plackowate).

Łysienie w fazie anagenu – leczenie

Jako że przyczyn łysienia anagenowego nie upatruje się w uwarunkowaniach genetycznych czy predyspozycjach indywidualnych, bowiem wypadanie włosów w tej fazie ma charakter wtórny względem konkretnego oddziaływania, zwłaszcza medycznego, zazwyczaj ustępuje ono po wyeliminowaniu czynnika powodującego przerzedzanie włosów. Inaczej jest jedynie w przypadku chorób układu autoimmunologicznego czy dokrewnego, kiedy czynnikiem powodującym łysienie jest sama choroba, a nie fakt jej leczenia. Zespół łysienia anagenowego, trwała przypadłość spowodowana słabym osadzeniem włosa w mieszku, zazwyczaj łagodzona jest natomiast doraźnymi zabiegami wzmacniającymi, jak np. mezoterapia skóry głowy, karboksyterapia, osocze bogatopłytkowe i/lub przeszczep włosów.