Wszystko, co musisz wiedzieć o łysieniu

Wypadanie włosów jest ostatnio coraz częściej obserwowaną dolegliwością. To problem, który może dotknąć każdego - zarówno dorosłych, jak i dzieci. Występuje zarówno u kobiet, jak i u mężczyzn w każdym wieku. Łysienie powoduje problem medyczny i oczywiście estetyczny. Stanowi źródło frustracji i obniżenia samooceny. Bywa powodem pogorszenia stosunków z otoczeniem.

By w pełni zrozumieć problem łysienia warto przyjrzeć się budowie i fazom wzrostu włosa. Włos to twór pochodzenia naskórkowego występujący na całej powierzchni ciała z wyjątkiem wewnętrznej powierzchni dłoni, podeszwy i okolicy zgięć stawowych. Człowiek na owłosionej skórze głowy posiada od 100 do 150 tysięcy włosów. Rośnie on z prędkością około 1 cm miesięcznie. Codziennie fizjologicznie wypada nam ok. 60 – 100 włosów z niewielkim wahaniami, w zależności od pory roku. Więcej tracimy ich jesienią, a mniej w zimie.

Jakie typy włosów rozróżniamy?

1. Mieszek płodowy – zanika ok. 1 miesiąc przed porodem
2. Włosy meszkowe – cienkie i krótkie, pokrywają większość ciała
3. Włosy terminalne – długie grube np. skóra głowy oraz okolice narządów płciowych

Jak dzielimy fazy wzrostu włosa?

U człowieka, cykl włosowy nie jest zsynchronizowany. Mieszki znajdują się w rozmaitych fazach cyklu włosowego i są bezładnie rozmieszczone. Wyróżnia się trzy fazy wzrostu:

1. Anagen – aktywny wzrost trwa ok. 5 lat
2. Katagen – faza inwolucji trwa ok. 2 tygodni
3. Telogen – faza spoczynku na końcu, której włos martwy wypada, trwa ok. 3 miesięcy

Jakie są typy i przyczyny łysienia?

Przyczyn łysienia może być wiele. Prawidłowa diagnoza przez dermatologa to pewność dobrania odpowiedniej terapii, gdyż w zależności od przyczyny tylko wybrane terapie będą dawały faktyczne efekty.

Łysienie androgenowe męskie

Pod wpływem androgenów mieszki włosowe, które są genetycznie wrażliwe przechodzą w każdym kolejnym cyklu skróceniu fazy anagenowej na rzecz fazy telogenowej. Powoduje to, że wyrastające włosy są krótsze, cieńsze, rzadsze i słabiej pigmentowane. Łysienie typu męskiego zaczyna się zazwyczaj w kątach skroniowo czołowych i postępuje. Skóra głowy na ogół jest prawidłowa bez łupież i łojotoku. Im rozpoczyna się wcześniej tym bardziej rozległa łysina powstaje. Należy pamiętać, że w tym typie łysienia leczenie musi trwać bezustannie.

Łysienie androgenowe kobiet

Występuje pod wpływem tych samych czynników – predyspozycji genetycznej i androgenów. 
Łysienie androgenowe kobiet przed menopauzą obejmuje jedynie czubek głowy – przedziałek staje się coraz szerszy. Całkowite wyłysienie jest rzadkością. Łysienie zdecydowanie postępuje po menopauzie.

Łysienie telogenowe

Występuje niemal wyłącznie u kobiet. Nieznaczne uszkodzenie włosów w fazie anagenowej przyczynia się do szybszego zakończenia tej fazy i przejścia w fazę telogenową – spoczynku. Powstaje więcej włosów w spoczynku niż normalnie. Od chwili wystąpienia czynnika sprawczego do momentu wypadania upływa średnio 2-5 miesięcy. Łysienie telogenowe może trwać miesiącami lub nawet latami. Najlepszym przykładem łysienia telogenowego jest utrata włosów po porodzie. W czasie ciąży kobieta traci mniej włosów dzięki dobroczynnemu działaniu estrogenów, a po porodzie następują zmiany hormonalne i włosy z anagenu przechodzą w katagen rozpoczynając wypadanie.

Łysienie anagenowe

Rozlana utrata włosów anagenowych jest często obserwowana podczas chemioterapii nowotworów. Drugą (rzadko występującą) przyczyną są pestycydy i insektycydy zawierające tal w swym składzie. Powodem może być głodówka i skrajne niedożywienie.

Zahamowany zostaje szybki wzrost włosa w macierzy – włos staje się cienki u podstawy łamie się i wypada. Utrata włosów rozpoczyna się nagle, jest szybka i może objąć całą głowę. Wszystkie włosy zaczynają wypadać równocześnie – synchronicznie. Po upływie 3-6 lat wszystkie włosy znów wchodzą w fazę telogenu i obserwuje się druga falę łysienia. Po usunięciu toksyny lub czynnika sprawczego w większości przypadków następuje całkowity odrost. Należy pamiętać, że w trakcie leczenia chemioterapeutycznego nie leczmy wypadania włosów. Skóra głowy może stanowić przystań do przerzutów nowotworu.

Łysienie plackowate

Ten typ jest zaliczany do kręgu chorób autoimmunologicznych. Często współistnieje z atopią, bielactwem, atopowym zapaleniem skóry oraz Zespołem Downa. Objawia się jednym lub większą ilością ognisk okrągłych lub owalnych, w którym nastąpiła całkowita utrata owłosienia. Zazwyczaj skóra jest barwy kości słoniowej. Nie występuje stan zapalny ani złuszczanie naskórka. Mieszki włosowe są puste. Łysienie plackowate jest zazwyczaj odwracalne. Średnio po okresie 6 miesięcy od pierwszej zmiany u 30% następuje samoistny odrost włosów. Odrastające włosy mogą mieć inny kolor lub utkanie.

Trichotilomania

Jest to wyrywanie włosów mechanicznie przez pacjentów. U małych dzieci jest to wyraz lęku. U osób młodocianych i dorosłych może być jednym z objawów np. zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych. Typowym objawem jest występowanie obszaru pozbawionego włosów w okolicy czołowo-ciemieniowej. Ogniska mają nieregularny kształt, a włosy są nierówno na różnej wysokości ułamane. W leżeniu bardzo ważną rolę odgrywa rodzina oraz leczenie psychologiczne, a także przycięcie włosów na krótko.

Inne rodzaje utraty włosów

To między innymi łysienie z pociągania i ucisku, które powstaje w skutek wielu czynników pielęgnacyjnych np. prostowania i upinania włosów w koński ogon. Zmiany zaznaczają się w okolicach czoła, skroni i potylicy. Najczęściej obserwujemy u dziewczynek i młodych kobiet. Konieczna jest zmiana nawyków pielęgnacyjnych. Następnym typem jest łysienie spowodowane stanem zapalnym skóry np. grzybicą, łuszczycą czy łojotokowym zapaleniem skóry. Kolejnym rodzajem jest łysienie z bliznowaceniem np. w przebiegu takich chorób jak toczeń rumieniowaty, liszaj płaski twardzina czy sarkoidoza. Terapią jest leczenie przede wszystkim choroby podstawowej.

Jak leczyć łysienie?

Leczenie zależy od przyczyny łysienia. W procesie leczenie najważniejsza jest współpraca i zaufanie pacjenta do lekarza. Leczenie wypadania włosów jest często procesem wielomiesięcznym a niekiedy i wieloletnim, który z początku nie daje satysfakcjonujących efektów.

Zawsze wskazana jest konsultacja lekarza specjalisty, doprecyzowana wykonaniem zaleconych badań laboratoryjnych w celu wykluczenia chorób współistniejących np. niezdiagnozowanej dotąd niedokrwistości czy nieprawidłowego funkcjonowania tarczycy. Z chwilą ustalenia właściwego rozpoznania celem leczenia jest po pierwsze zahamowanie dalszej utraty, a następnie, jeśli to możliwe dążenie do stymulacji w celu prawidłowego odrostu. Obecnie mamy dostępnych wiele kosmetyków w postaci szamponów, wcierek, lotionów i odżywek, które wspomagają leczenie. Do leczenia domowego zdecydowanie świetnie się sprawdza seria Regenesis, tego samego twórcy, co słynnej odżywki do rzęs Revitalash.

Leczenie wypadania włosów opiera się przede wszystkim na łączeniu różnych metod. Leczenia domowego, czyli stosowanie zaleconych szamponów, odżywek, wcierek, bądź leków zewnętrznych i wewnętrznych (np. Minoksydyl, Finasteryd, Spironolakton czy octan cyproteronu), suplementów diety, w połączeniu z leczeniem w gabinecie lekarskim.

Terapia dwutlenkiem węgla

Z zabiegów dostępnych w gabinecie lekarskim osobiście polecam karboksyterapię. Jest to metoda polegająca na podskórnym podaniu dwutlenku węgla za pomocą specjalnego urządzenia. Prowadzi to do rozszerzenia naczyń krwionośnych danej okolicy, przez co zwiększa się przepływ krwi, tlenu i składników odżywczych. Następuje poprawa mikrokrążenia danej okolicy, lepsze odżywienie Twoich tkanek, a co za tym idzie zahamowania wypadania włosów. Zabieg trwa 15 min. Po zabiegu przez jakiś czas może utrzymywać się rumień oraz uczucie „trzeszczenia” tkanek przy dotyku. Wskazane jest wykonanie przynajmniej serii 8 zabiegów.

Dla osiągnięcia lepszych i trwalszych efektów końcowych zalecam stosowanie tzw. terapii łączonych np.:

• KARBOKSYTERAPIA + NAŚWIETLANIE LAMPĄ TRIWINGS BODY

• KARBOKSYTERAPIA + MEZOTERAPIA OSOCZEM BOGATOPŁYTKOWYM

• KARBOKSYTERAPIA + MEZOTERAPIA KOKTAJLOWA

Terapia czynnikami wzrostu

Osocze bogatopłytkowe (PRP) to jedna z nielicznych metod medycyny estetycznej, której działanie i skuteczność poparte są badaniami naukowymi. Nie ma ona w zasadzie działań ubocznych, nie zaszkodzi i nie uczuli, bo korzystamy z zasobów własnego organizmu i nie podajemy niczego obcego. Osocze bogatopłtykowe zawiera liczne czynniki wzrostu, dzięki czemu stymuluje do namnażania i dojrzewania komórek naskórka, aktywuje mikrokrążenie oraz pobudzania komórki skóry do odnowy. W wyniku działania tego zabiegu pobudzane zostają Twoje procesy regeneracyjne, poprawia się gęstość i napięcie, a skóra staje się lepiej odżywiona. Sam zabieg trwa około 15 min i poprzedzony jest pobraniem krwi, a następnie odwirowaniem jej w specjalnej wirówce. Po odwirowaniu otrzymujemy skoncentrowane osocze bogatopłytkowe. Dla osiągnięcia jak najlepszych efektów wskazane jest powtarzanie zabiegu 3-4 krotne w odstępach 4 tygodniowych. Efekty zabiegu postępują stopniowo. 

ABY UMÓWIĆ SIĘ NA WIZYTĘ
ZADZWOŃ POD: 618407488

Pamiętaj, wcześnie podjęte prawidłowe leczenie pod okiem lekarza specjalisty ma największą szansę na powodzenie.

TEKST ARCHIWALNY - opublikowany przed wprowadzeniem ustawy o wyrobach medycznych.